L-TREONIAN MAGNEZU

( Magtein™)

(interakcje, działania uboczne, przeciwwskazania)

Wskazana jest konsultacja z lekarzem (najlepiej z lekarzem mającym wiedzę na temat ziół i suplementów lub skłonnym do zapoznania się z ich działaniem) przed użyciem tego produktu i w trakcie jego stosowania, zwłaszcza w okresie ciąży, karmienia piersią i podczas brania leków recepturowych. Należy przechowywać w chłodnym i suchym miejscu, poza zasięgiem dzieci.

Treonian magnezu stanowi mniejsze źródło ewentualnych działań ubocznych (nie wywołuje biegunkę) w porównaniu z innymi produktami zawierającymi magnez. Doustne stosowanie magnezu jest też obarczone mniejszym ryzykiem w porównaniu z dożylnym. Organizm jest w stanie usuwać nadmiar magnezu do pewnego stopnia, pod warunkiem że nerki spełniają prawidłowo swoją funkcję oraz kiedy układ pokarmowy jest drożny i pracuje prawidłowo.
Podczas rozważania ewentualnych działań ubocznych podstawowych pierwiastków/elektrolitów należy wziąźć pod uwagę ich wzajemne relacje/ilości w stosunku do siebie w diecie.
W dzisiejszych cywilizacjach zachodnich spożycie sodu prawie dwukrotnie przekracza rekomendowane wartości, co stanowi poważny czynnik sprzyjający rozwojowi nadciśnienia. Jednocześnie obserwuje się za małe (poniżej 50%) spożycie wapnia, potasu i magnezu.
Jest pozytywnie zaskakujące, jak często wyłącznie wyrównanie tych ilości i proporcji do prawidłowych prowadzi do unormowania ciśnienia tętniczego.
Wzajemne relacje wapnia do magnezu powinny być takie, że magnezu powinno być w diecie pomiędzy 50% i 100% ilości wapnia. W przeciwnym wypadku może dojść do różnych problemów zdrowotnych. Uzupełnienie diety w wapń (mleko, nabiał, brokuły) i potas (owoce, warzywa) wydaje się proste. Natomiast dostarczenie wystarczającej ilości magnezu jest trudne, ponieważ u większości ludzi w cywilizacjach zachodnich jest duży problem z jego wchłanianiem i przenikaniem do komórki oraz struktur komórkowych w organiźmie. Ten problem wydaje się być rozwiązany podczas stosowania treonianu magnezowego - jedynego dotychczas preparatu magnezu, który jest tak dobrze dostępny biologicznie w całym organiźmie (łącznie z mózgiem i całym układem nerwowym).

Możliwe interakcje z lekami recepturowymi, innymi suplementami i ziołami:
- środki zwiotczające mięśnie szkieletowe
takie jak baklofen, pankuronium, chlorek suksametonium i inne
(preparaty magnezu nasilają działanie tych środków),
- recepturowe lekarstwa moczopędne działające jako antagoniści aldosteronu w nerkach (leki moczopędne oszczędzające potas)
takie jak spironolakton/Aldactone, amiloryd, triamteren i podobne
(może dojść do zatrzymania magnezu w organiźmie i zbyt dużych jego poziomów we krwi),
[Większość leków moczopędnych, w tym popularny Furosemid, prowadzą do utraty magnezu i spadku jego poziomu we krwi.]
- możliwa jest interakcja z antybiotykami tetracyklinowymi (na przykład: tetracyklina, minocyklina, doksycyclina...) brane jednoczasowo z preparatami magnezu mogą wzajemnie upośledzać swoje wchłanianie, ponieważ wiążą się ze sobą w przewodzie pokarmowym (dlatego należy je przyjmować w odległości czasowej nawet 4 godziny od siebie),
- możliwa jest interakcja z antybiotykami aminoglikozydowymi, które wpływają na napięcie mięśni szkieletowych (na przykład: gentamycyna, amikacyna, kanamycyna, streptomycyna, tobramycyna i podobne),
- możliwa jest interakcja z antybiotykami chinolowymi (np: Ciprofloksacyna, norfloksacyna, enoksacyna/Penetrex, trowofloksacyna/Trovan, sparfloksacyna/Zagam, grepafloksacyna/ Raxar) - należy je brać co najmniej 2 godziny przed i nawet 6 godzin po preparatach magnezu, ponieważ preparaty magnezu mogą istotnie upośledzać wchłanianie tych antybiotyków i ich biodostępność w organiźmie,
- preparaty magnezu nasilają działanie obniżające ciśnienie tętnicze blokerów kanału wapniowego, do których należą takie leki recepturowe na nadciśnienie jak werapamil, nifedypina, diltiazem, amlodipina i inne,
- możliwe jest też nasilanie obniżającego ciśnienie działania innych leków recepturowych, suplementów (np: Coenzym Q10, olej rybny) oraz ziół (grzyby medyczne, Coleus Forskohlii, produkty ziołowe z liści oliwek),
- preparaty magnezu upośledzją absorpcję (i w ten sposób siłę działania) bifosfonianów, które są lekarstwami recepturowymi używanymi do leczenia osteoporozy (np: kwas alendronowy/Alendrogen 70/Ostemax 70/Fosamax i inne) - powinno się więc przyjmować te lekarstwa co najmniej 2 godziny przed magnezem,
- branie magnezu razem z lekami na cukrzycę (hipoglikemicznymi) takimi jak glipizid i glibenklamid może za bardzo obniżyć poziom glukozy we krwi, co może być niebezpieczne dla życia,
- magnez i popularny lek recepturowy gabapentyna wiążą się ze sobą w przewodzie pokarmowym wzajemnie upośledzając swoje wchłanianie,
- magnez brany razem z kwasem mefenamowym (Mefacit), który jest niesterydowym lekiem przeciwzapalnym, może powodować jego lepszą absorpcję z jelit i tym samym większe prawdopodobieństwo działań ubocznych tego niesterydowego leku przeciwzapalnego używanego często jako środek przeciwbólowy,
- przyjmowanie z innymi preparatami zawierającymi magnez może prowadzić do zbyt wysokich jego poziomów w organiźmie (np: dostępne bez recepty środki na nadkwasotę i zgagę, środki przeczyszczające i przyspieszające defekację),

Dotychczas obserwowane najczęstsze działania uboczne:
Treonian magnezu charakteryzuje się małym prawdopodobieństwem wystąpienia biegunki podczas jego stosowania w porównaniu do innych doustnych preparatów magnezu. Możliwość wystąpienia działań ubocznych jest bardzo mała przy stosowaniu zalecanych dawek przez zdrową osobę. Czasami może dojść do objawów podrażnienia żołądka, nudności i nawet wymiotów. W przypadku przyjmowania bardzo dużych dawek może dojść do zaburzeń rytmu serca, zbyt niskiego ciśnienia tętniczego, splątania, spowolnienia oddychania. Zatrucie magnezem może prowadzić do śpiączki i stanowi zagrożenie życia.

Przeciwwskazania:
- zaburzenia rytmu serca przebiegające z blokiem w przewodnictwie
(jednocześnie suplementacja magnezem może być korzystna w innych zaburzeniach rytmu),
- niewydolność nerek (z powodu problemów z wydalaniem magnezu może dojść do niebezpiecznych jego poziomów w organiźmie),
- niedrożność jelit (również powoduje utrudniowe wydalanie magnezu),
Zalecane są środki ostrożności podczas stosowania:
- w okresie ciąży i karmienia piersią,
- w przypadku niedoczynności tarczycy,
- w chorobie Addisona,
- w różnych chorobach przewodu pokarmowego, w których może dochodzić do nadmiernego wchłaniania magnezu (np: stany zapalne jelita grubego/colitis, zakażenia przewodu pokarmowego),
- w innych stosunkowo rzadkich schorzeniach prowadzących do wysokich poziomów wapnia we krwi (np: zespół Burnetta).

Opracowane przez dietmoderators.com na podstawie literatury medycznej i innych źródeł wymienionych w rozdziale www.dietmoderators.com/treonianmagnezu.html